Gee

Gee (lub AMES Type 7000) był brytyjskim hiperbolicznym systemem radionawigacyjnym wykorzystywanym przez Royal Air Force podczas II wojny światowej. Nazwa pochodzi od pierwszej litery ang. słowa grid - siatka.

Gee został zaprojektowany w celu polepszenia dokładności nawigacji lotniczej i zwiększenia dzięki temu skuteczność nalotów bombowych samolotów Avro Lancaster i innych. System składał się z jednej głównej i do trzech jej podległych radiolatarni naziemnych, odległych od siebie około 150 km. Stacja główna emitowała sygnał o czasie trwania 6 mikrosekundy, który synchronizował nadawanie stacji podległych.

Nadajniki systemu Gee miały moc 300 kW i działały w zakresie częstotliwości do 85 MHz (początkowo 30 MHz), co umożliwiało uzyskanie zasięgu ok. 250 km przy powierzchni ziemi i 600-700 km dla samolotów na dużych wysokościach.

Po zakończeniu wojny system Gee był nadal wykorzystywany, aż do ok. 1970 roku. Technologia Gee została rozwinięta przez Amerykanów w system radionawigacyjny LORAN.